وهب بن عبدالله کلبی
وهب بن عبدالله کلبی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: وهب بن عبدالله کلبی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
وهب بن عبدالله کلبی از شهدای کربلاست، مادر و همسرش نیز در کربلا بودند و به شهادت رسیدند. وهب که اهل کوفه بود، در کربلا در رکاب امام حسین(ع) حضور داشت. روز عاشورا پس از حر بن یزید ریاحی و بریر، به میدان رفت. مادرش مشوّق او در عزیمت به میدان بود. وقتی پس از مقداری جنگ، نزد مادرش برگشت که: آیا راضی شدی؟ گفت: وقتی راضی می‌شوم که در رکاب حسین(ع) به شهادت برسی. دوباره رفت و جنگید، همسرش هم چوبی بر گرفت و به میدان رفت. وهب آن قدر جنگید تا شهید شد. همسرش به بالین او رفت و خون از چهره‌اش پاک کرد. شمر که شاهد صحنه بود، به غلامش دستور داد تا با چوبی زن را به شهادت برساند. همسر وهب، اولین زنی بود که از سپاه حسین(ع) به شهادت رسید[۱]. در برخی منابع ماجرایی مشابه این ولی با تفاوت‌هایی دربارۀ عبدالله بن عمیر کلبی نقل شده و ام وهب را همسر او دانسته‌اند[۲].
جستارهای وابسته
- عبدالله بن عمیر کلبی (پدر)
- ام وهب (مادر)
منابع
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۸.