جهیم بن صلت در تاریخ اسلامی

مقدمه

جهیم بن الصلت بن مطلب بن عبدمناف از طایفه قریش که به دو واسطه نسبش به جد بزرگوار پیامبر اسلام(ص) می‌رسد. در سال هشتم هجری اسلام آورد و پیامبر(ص) سی وسق (هر وسق برابر است با ۱۷۳ کیلوگرم) از غنائم خیبر را به وی داد^[۱]. در زمان جاهلیت که افراد کمی سواد داشتند، او سواد داشت و برای رسول خدا(ص) و نویسندگی می‌کرد^[۲]. از جمله صلح نامه‌ای که میان پیامبر(ص) و یحنة بن رؤبه در تبوک نوشته شد، به خط او بود^[۳].^[۴]

رؤیای صادقه جهیم بن صلت

از داستان‌های جالب زندگی او است که در زمان جنگ بدر رؤیای صادقه‌ای دید. هنگامی که کفار مکه به محل بدر رسیدند و از جمله آنان همین جهیم بن صلت بود، او خوابش برد و وقتی که بیدار شد، از همراهانش پرسید: سواری را که جلو من ایستاده بود، دیدید؟ آنها گفتند: نه، ندیدیم. او گفت: "سواری را دیدم که مقابل من ایستاده است و می‌گوید: ابوجهل کشته شد، امیة بن خلف کشته شد، فلان کس و فلان کس کشته شدند و مردانی از بزرگان قریش را بر شمرد. سپس گفت: سهیل بن عمرو و فلان کس و فلان کس اسیر شدند. پس از آن، سوار ضربه‌ای به گردن شترش زد و او را در میان خیمه‌های قریش رها کرد. خیمه‌ای نماند مگر آنکه قطره‌ای از خون او در آن ریخت".

همراهان‌اش گفتند: شیطان با تو بازی کرده و خواب تو شیطانی است. وقتی خواب او به گوش ابوجهل رسید، گفت: "به دروغ‌های فرزندان عبدالمطلب هم مانند دروغ‌های بنی هاشم فریفته شدید! فردا معلوم می‌شود چه کسی کشته می‌شود، ما یا محمد"^[۵]. ولی پس از پایان جنگ بدر آشکار شد که خواب او درست بوده است. درباره وفات وی چیزی در کتاب‌های رجال و تراجم نقل نشده است.^[۶]

منابع

عباسی، حبیب، مقاله «جهیم بن صلت»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴

پانویس

↑ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۲۶۱؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۳۶۹؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶؛ سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج۱۱، ص۳۷۸.
↑ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۱، ص۵۳۲.
↑ تجارب الأمم، ابن مسکویه، ج۱، ص۲۷۴ و الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶.
↑ عباسی، حبیب، مقاله «جهیم بن صلت»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۳۰۹.
↑ السیرة النبویة، ابن هشام، ج۲، ص۴۵۰؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۹، ص۱۵۶؛ الثقات، ابن حبان، ج۱، ص۱۵۶؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۲، ص۱۴۳؛ الاغانی، ابوالفرج اصفهانی، ج۴، ص۳۸۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج۲، ص۱۲۱؛ أمتاع الاسماع، مقریزی، ج۱، ص۹۰؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۳،ص۳۲۴؛ السیرة الحلبیه، حلبی، ج۲، ص۳۸۹.
↑ عباسی، حبیب، مقاله «جهیم بن صلت»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۳۰۹-۳۱۰.

[1] الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۲۶۱؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۳۶۹؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶؛ سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج۱۱، ص۳۷۸.

[2] الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۱، ص۵۳۲.

[3] تجارب الأمم، ابن مسکویه، ج۱، ص۲۷۴ و الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۲۶.

[4] عباسی، حبیب، مقاله «جهیم بن صلت»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۳۰۹.

[5] السیرة النبویة، ابن هشام، ج۲، ص۴۵۰؛ انساب الاشراف، بلاذری، ج۹، ص۱۵۶؛ الثقات، ابن حبان، ج۱، ص۱۵۶؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۲، ص۱۴۳؛ الاغانی، ابوالفرج اصفهانی، ج۴، ص۳۸۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج۲، ص۱۲۱؛ أمتاع الاسماع، مقریزی، ج۱، ص۹۰؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج۳،ص۳۲۴؛ السیرة الحلبیه، حلبی، ج۲، ص۳۸۹.

[6] عباسی، حبیب، مقاله «جهیم بن صلت»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۳۰۹-۳۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]