عبدالرحمن بن مسعود تیمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

وی از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بود و در عصر خلافت عمر بن خطاب در مدائن به محضر امیرالمؤمنین(ع) شرفیاب شد و از آن حضرت و سلمان فارسی نقل حدیث کرد[۱].

وی به همراه پدرش در روز هفتم محرم سال ۶۱ هجری در کربلا خدمت امام حسین(ع) رسید و ملازم حضرت شد و در روز عاشورا با دیگر یاران امام(ع) جان خود را فدای آن حضرت نمود[۲]. و در زیارت ناحیه مقدسه به این دو بزرگوار سلام داده شده است که بر آنان فخر و شرف است[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۲۰۵.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصار العین، ص۱۶۹؛ و ر.ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.
  3. بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۴.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۷.