فضل بن علی بن ابیطالب
مقدمه
«فضل» فرزند امام علی(ع)، در منابع کهن نام و نشانی ندارد، ولی برخی همچون ملا حسین واعظ کاشفی، وی را جزو شهیدان قلمداد کرده درباره چگونگی و کیفیت شهادت وی چنین نوشتهاند:
هنگامی که هاشم بن عتبة بن ابیوقاص، سمعان را کُشت، برادر وی با هزار تن وارد میدان جنگ شد. امام حسین(ع) فضل و نُه تن دیگر را به یاری هاشم بن عتبة بن ابیوقاص فرستاد. ولی دشمن مانع پیوستن فضل و یارانش به هاشم شد و یاران فضل را به شهادت رساند. سرانجام فضل که بر اثر اصابت تیر به اسبش پیاده میجنگید، پس از مبارزهای سخت به درجه رفیع شهادت نایل آمد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ روضة الشهدا، ص۳۰۳، کتابفروشی اسلامیة؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۳؛ عشره کامله، ص۴۲۴ و ۴۶۱؛ یاران پایدار، ص۱۴۰.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۰۲.