نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۳۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
در معرفی این کتاب آمده است: «مطالب این کتاب برگرفته از مباحث گفتاری مؤلف است که در مشهد مقدس و در جمع طلاب و مدرسان حوزهٔ علمیهٔ این شهر، پیرامون زیارت جامعهٔ کبیره بیان داشته است.
این مجموعه در پنج بخش تدوین شده است. شارح ابتدا به تشریح فلسفهٔ زیارت و عبادت، هدف انبیا، آزادی بشر، برنامه و هدف‌های قرآن و نهج البلاغه و تکیه بر ارزش‌های تربیتی و اخلاقی انسان، آثار و فواید اخلاقی و معنوی زیارت پرداخته و دربارهٔ سند زیارت جامعهٔ کبیره نکاتی بیان کرده است. وی در ادامه از ولایت تشریعی و تکوینی پیامبر(ص) و امام(ع)، توحید افعالی، مضامین عرفانی زیارت جامعه و حقیقت زیارت سخن میگوید و با نگاه اجمالی به محتوای این زیارت، مباحث مهمی را از آن استنباط و استخراج کرده و به شرح آن‌ها می‌پردازد.
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت الله ناصر مکارم شیرازی، از مراجع تقلید معاصر، در شیراز، دیده به جهان گشود، تحصیلات دبستانی و دبیرستانی خود را در شیراز به پایان برد. پس از آن با ورود به حوزه علمیه شیراز، دروس مقدمات و سطح را به‌مدت چهار سال، نزد آیت الله موحد فراگرفت. ایشان در طی این سال‌ها به تدریس دروس به دیگر طلاب می‌پرداخت. آیت الله ناصر مکارم شیرازی در هجده سالگی حاشیه‌ای بر کتاب کفایة الاصول که از کتب مشهور و دشوار علم اصول است، نگاشت. آیت الله ناصر مکارم شیرازی در سن هجده سالگی وارد حوزه علمیه قم شد و در دروس خارج استادان و علمای بزرگ آن سامان شرکت کرد. ایشان در قم از محضر اساتیدی چون آیت الله العظمی بروجردی، آیت الله حجت کوه‌کمره‌ای و آیت الله محقق داماد بهره جست. ایشان در سال ۱۳۲۹ خورشیدی، برای آشنایی با دیدگاه‌های فقهی و اصولی عالمان نجف اشرف، به آن دیار سفر کرد و از محضر اساتیدی چون آیت الله العظمی خویی و آیت الله العظمی سید محسن حکیم، بهره برد. او پس از بهره‌های فراوان از عالمان نجف و شرکت در دروس خارج آنان، در ۲۴ سالگی موفق به کسب درجه اجتهاد از آیت الله اصطهباناتی و آیت الله کاشف الغطاء شد. سرانجام در سال ۱۳۳۰ به ایران بازگشت و در قم سکونت گزید. ایشان از آن پس تاکنون به تدریسفقه و اصول در سطوح عالی اشتغال دارد و در این مدت، شاگردان بسیاری تربیت کرده است. تاکنون آثار علمی فراوانی به قلم استاد یا تحت اشراف علمی او به زیور طبع آراسته شده است. از جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: تفسیر نمونه (۳۰ جلد)؛ تفسیر موضوعی پیامبر قرآن (نزدیک به ده جلد)؛ مدیریت و فرماندهی در اسلام؛ زهرا، برترین بانوی جهان؛ خطوط اصلی اقتصاد اسلامی؛ انگیزه پیدایش مذاهب؛ خدا را چگونه بشناسیم؛ قرآن و آخرین پیامبر؛ معاد و جهان پس از مرگ؛ عقیده یک مسلمان؛ مهدی، انقلابی بزرگ؛ ارزش‌های فراموش شده؛ آیین ما (ترجمة الشیعة)؛ اسرار عقب‌ماندگی شرق؛ چهره اسلام در یک بررسی کوتاه؛ در جست‌وجوی خدا؛ قرآن و حدیث؛ طرح حکومت اسلامی؛ مناظرات تاریخی امام رضا (ع)؛ رسالة توضیح المسائل؛ القواعد الفقهیة (۴ جلد)؛ انوار الفقاهة (۴ جلد)؛ انوار الاصول (۳ جلد) و تفسیر الامثل (۲۰ جلد). از جمله آثار آیت الله ناصر مکارم شیرازی در حوزه نهج البلاغه می‌توان به ترجمه‌ای که زیرنظر ایشان انجام شده است. و نیز شرح مفصل "پیام امام امیرمؤمنان (ع)" اشاره کرد. ایشان در سخن آغازین ترجمه خود می‌نویسد: "گنجینه بزرگ معارف اسلام"، "عالی‌ترین درس برای تعلیم و تربیت انسان‌ها"، "بهترین سرمایه خودسازی و تهذیب نفس" و "مؤثرترین برنامه برای ساختن جامعه‌ای سالم و پاک و سربلند" عناوینی است که به حق می‌توان برای نهج البلاغه انتخاب کرد[۱].
