ابوالورد بن قیس مازنی انصاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

نسب

ابوالورد عبید بن قیس بن فهر مازنی انصاری مصری، مشهور به حرب بن قیس المازنی. او از روات حدیث است. در بین اهل سنت نام او را در شمار اصحاب رسول الله نوشته‌اند. ابوالورد در مصر زندگی می‌کرد و به همین دلیل مصری خوانده می‌شد.[۱]

آشنایی اجمالی

ابوالورد حرب بن قیس از اصحاب انصار رسول خدا(ص) و از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بود، آن حضرت را در جنگ صفین یاری کرد[۲][۳]

دلیل این کنیه

به گفته ابن حجر[۴]، ابن منده از ابوایوب انصاری خبری نقل کرده است که بر پایه آن ابوایوب می‌گوید: به همراه پسرعمویم و مردی سرخگون که با رسول خدا(ص) بیعت کرد، خدمت آن حضرت رسیدیم. رسول خدا(ص) آن مرد را ابوورد خطاب کرد. نیز از ابودرداء نقل شده است که رسول خدا(ص) مردی سرخگون را دید و فرمود: تو ابوالورد هستی. برخی منابع، این خبر را از قول خود ابوالورد آورده‌اند[۵]؛ اگرچه برخی آن را منکَر دانسته‌اند[۶]. پاره‌ای منابع، این ابوالورد را با ابوالورد مازنی یکی دانسته و مطالب مربوط به آنان را ذیل یک مدخل آورده‌اند[۷] ظاهراً تنها ابن حجر[۸] آنان را در دو مدخل جداگانه آورده است. الاستیعاب از وی یاد نکرده است.[۹]

ابوالورد مازنی

وی فرزند قیس بن فهد یا قیس بن فهر از تیره مازن است[۱۰]. در نام او، بین «حرب»[۱۱]، «عبید»[۱۲] و کامل بن ثابت اختلاف است[۱۳]، به همین دلیل، برخی از تراجم نویسان، دو یا سه مدخل تحت عنوان عبید بن قشیر مصری[۱۴] - قشیر تصحیف قیس است و ابن حجر به این تصحیف اشاره کرده است. یا قیس[۱۵] و حرب غیر منسوب[۱۶]، و در کنیه تحت عنوان ابوالورد[۱۷] آورده است.

او به کنیه مشهور است[۱۸]. در روایتی آمده است: وقتی رسول خدا(ص) چهره سرخ او را دید، به او فرمود: «أنت ابوالورد»[۱۹]؛ به همین سبب این کنیه بر او نهاده شد.

ابوالورد در جنگ‌های جمل[۲۰] و صفین[۲۱] در کنار امیرمؤمنان(ع) حضور داشت. وی بعدها در مصر مسکن گزید[۲۲]. محدثان مصر از او حدیث نقل کرده‌اند[۲۳]، وی از رسول خدا(ص) دو حدیث روایت کرده است[۲۴][۲۵]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

منابع

پانویس

  1. موسوعة الحدیث
  2. اسد الغابه، ج۵ ص۳۲۰؛ رجال طوسی، ص۶۴، ش۲۲؛ اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴۳.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۶۷.
  4. الاصابه، ج۷، ص۳۷۳.
  5. ابن حبان، ج۱، ص۲۲۱؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۸۳؛ هیثمی، ج۸، ص۵۶.
  6. مزی، ج۴، ص۴۹۲.
  7. ر. ک: ابن قانع، ج۲، ص۱۸۶؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۴۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۲۱.
  8. الاصابه، ج۷، ص۳۷۲-۳۷۳؛ همو، تهذیب، ج۱۲، ص۲۴۵.
  9. خانجانی، قاسم، مقاله «ابوالورد»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۵۲.
  10. ابن اثیر، ج۶، ص۳۲۱.
  11. ابن اثیر، ج۶، ص۳۲۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۷۵؛ مزی، ج۲، ص۱۰۸.
  12. ابن حبان، ج۳، ص۲۸۴.
  13. ابن حبان، ج۳، ص۲۸۴؛ ابن اثیر، ج۳، ص۵۰۴.
  14. ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۳۹.
  15. ابن اثیر، ج۳، ص۵۰۴؛ ابن حجر، ج۴، ص۳۴۶.
  16. ابن حجر، ج۲، ص۴۳.
  17. مازنی ابن عبدالبر، ج۴، ص۳۳۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۲۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۷۲ به اشتباه ابوالدرداء
  18. ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۲۴۴.
  19. ابونعیم، ج۶، ص۳۰۴۳؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۲۲؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۸۳.
  20. قاضی نعمان، ج۲، ص۲۵؛ امینی، ج۹، ص۳۶۸.
  21. طوسی، ص۸۷؛ ابن اثیر، ج۶، ص۳۲۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۷۵؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۷۳.
  22. ابن اثیر، ج۶، ص۳۲۱.
  23. ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۷۷۵.
  24. ابن حزم، ص۳۰۳.
  25. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «ابوالورد بن قیس مازنی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۵۲.
  26. موسوعة الحدیث
  27. موسوعة الحدیث