بانی در معارف و سیره حسینی

مقدمه

پایه‌گذار، مؤسس. در فرهنگ عاشورا و مراسم سوگواری، کسی که بر پای دارنده مجلس عزا یا تعزیه و روضه و سخنرانی برای امام حسین(ع) و دیگر معصومین است. بانی مجلس معمولا بنا به نذر و نیاز یا از روی عشق و علاقه دست به این کار می‌زند و متکفل خرج و هزینه پذیرایی و اجرت روضه خوان و تعزیه خوان و واعظ و محل برگزاری جلسه می‌شود. به مؤسس ساختن مسجد و حسینیه هم بانی گفته می‌شود. رسم است که واعظ و مداح، بانی مجلس را یاد و دعا می‌کند که خداوند قبول فرماید و مورد عنایت و کرم ابا عبدالله قرار گیرد^[۱].