جلاء در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جلاء است. جلاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جلاء در قرآن - جلاء در حدیث - جلاء در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ترک منازل، جلای وطن[۱]، اخراج از خانه و دیار[۲]، اخراج به قهر.
- ﴿وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا﴾[۳].
- از سیاست‌های پیامبر اسلام(ص) در مورد توطئه‌گران یهودی در اطراف مدینه که با مشرکان قریش علیه مسلمانان توطئه می‌کردند، اخراج و تبعید آنها به سرزمین‌های دیگر بود. یهودیان بنی‌قینقاع و بنی‌نضیر از جمله این گروه بودند.
- امروزه تبعید در دو بُعد داخلی و خارجی رواج دارد، در قرون معاصر حتی تبعید اقوامی به سرزمین‌های دیگر مشاهده شده است؛ مانند تبعید مسلمانان چچن از مناطق قفقاز در زمان استالین[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۳.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۳۷۴.
- ↑ «و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود بی‌گمان در این جهان عذابشان می‌کرد» سوره حشر، آیه ۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۹.