خطیب خوارزمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابومؤید موفق بن احمد بن محمد مکی خوارزمی برخی نام او را موفق الدین محمد بن احمد آورده‌اند. [۱] وی حدود سال ۴۸۴ه در مکه متولد شد. حدیث را از نجم الدین عمر بن محمد بن احمد نسفی، [۲] ابومنصور شهردار بن شیرویه دیلمی، ابوالحسن علی بن احمد عاصمی، برهان الدین ابوالحسن علی بن حسین غزنوی و ابوالفضل محمد بن علی بن محمد که از استادان منتجب الدین بن بابویه بود، فرا گرفت. [۳] او همچنین ادبیات را در خوارزم نزد جارالله زمخشری آموخت. [۴] ابومؤید به فقه و ادبیات آشنایی کامل داشت و در شعر و شاعری نیز دستی داشت. [۵] او استاد ادیب معتزلی ناصر بن عبدالسید خوارزمی بود و امر خطابه را در مسجد جامع خوارزم به عهده داشت؛ بدین علت خطیب خوارزم خوانده می‌‌شد. [۶] آقابزرگ تهرانی درباره عقیده و مذهب او می‌‌نویسد: شکی نیست که او علی(ع) را از دیگر صحابه برتر می‌‌دانست و اینکه برخی نام او را در شمار بزرگان شیعه آورده‌اند، شاید به دلیل تألیف کتاب المناقب او درباره علی(ع) باشد، وگرنه او از بزرگان اهل سنت محسوب می‌‌شود و در مناقب ابوحنیفه کتابی در چهل باب نوشته است. [۷]

خوارزمی سرانجام در سال ۵۶۸ه درگذشت. [۸] کتاب‌های مناقب امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع)؛[۹] مناقب الامام ابوحنیفه[۱۰] و دیوان شعر اثر اوست[۱۱].[۱۲]

منابع

پانویس

  1. الذریعه ۲۲ / ۳۱۵.
  2. الجواهر المضیئه ۳ / ۵۲۳.
  3. الذریعه ۲۲ / ۳۱۵.
  4. الجواهر المضیئه ۳ / ۵۲۳.
  5. بغیة الوعاة ۲ / ۳۰۸.
  6. معجم الادباء ۱۹ / ۲۱۲.
  7. الذریعه ۲۲ / ۳۱۵.
  8. الجواهر المضیئه ۳ / ۵۲۳.
  9. الاعلام ۷ / ۳۳۳.
  10. هدیة العارفین ۲ / ۴۸۲.
  11. کشف الظنون ۱ / ۸۱۵.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۴ ص۴۲۶.