زیارت امین الله

زیارت امین الله یکی از زیاراتی است که امام باقر(ع) آن را از امام سجاد(ع) روایت کرده است زمانی که حضرت نزد قبر امیر المؤمنین(ع) بوده است. این زیارت که با «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِه‏» شروع می‌شود و هرچند مختصر است، امّا مضامینی بلند دارد و از نظر متن و محتوا و سند، از معتبرترین زیارت‌هاست.

مقدمه

امین الله از اوصاف حضرت علی(ع) است که در زیارت امین الله آمده است، یعنی کسی که امین خدا برای حفظ شریعت، وحی، احکام الهی و امانت پروردگار است. این وصف، برای امامان دیگر چه به صورت مفرد یا جمع (امناء الرّحمان) و برای حضرت رسول(ص) نیز در زیارت‌ها به کار رفته است^[۱]. این زیارت که با «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِه‏» شروع می‌شود، هرچند مختصر است، امّا مضامینی بلند دارد و از نظر متن و محتوا و سند، از معتبرترین زیارت‌هاست و امام باقر(ع) آن را از حضرت زین العابدین(ع) روایت کرده که نزد قبر امیر المؤمنین(ع) خوانده است. البته خاصّ امام علی(ع) نیست و هر امام معصومی را می‌توان با آن زیارت کرد. محدث قمی می‌گوید: این زیارت شریفه هم از زیارات مطلقه محسوب می‌شود، هم از زیارت مخصوصۀ روز غدیر، هم از زیارات جامعه که در جمیع روضات مقدسۀ ائمه(ع) خوانده می‌شود. برای این زیارت، شرح‌های متعدّدی نگاشته شده است^[۲].