هارون بن موسی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
با این عنوان نامی در کتب رجال شیعه نیست، در جامع الرواة گوید: هارون بن موسی اعور بصری از راویان امام صادق(ع) بوده است، و ابن حجر هم در تهذیب التهذیب هارون بن موسی را از رجال عامه ذکر کرده و این راوی حضرت رضا(ع) را درک نکرده است بنابراین هارون بن موسی اعور بصری از امام رضا(ع) حدیثی ندارد و باید هارون بن موسی دیگری باشد.
ظاهراً این هارون بن موسی باید ابوموسی هارون بن موسی بن حیان تمیمی قزوینی باشد که رافعی در کتاب التدوین او را ذکر می‌کند و گوید: ابوموسی هارون بن موسی ابن حیان قزوینی از اکابر اهل حدیث است و از حسن بن یوسف و عبدالرحمان بن عبدالله دشتکی و عبیدالله بن عاصم حدیث روایت می‌کند.
ابن ابی حاتم گوید: پدرم در قزوین از وی اخذ حدیث کرد و او را توثیق نمود، حافظ خلیل گوید: ابوزرعة و محمد بن ماجه و محمد بن مسعود و فرزندش موسی بن هارون از وی اخذ حدیث کردند و هارون بن موسی کتاب معرفت را که بسیار فایده دارد تألیف نموده است، ابن حجر نیز او را در تهذیب التهذیب ذکر می‌کند حافظ خلیل گوید: او مردی با دیانت و امانت بود و در سال ۲۹۸ درگذشت.
او از حضرت رضا(ع) تنها یک حدیث نقل می‌کند، او می‌گوید: در بیابانی همراه ابوالحسن(ع) بودیم و ناگهان اسبش به حمحمه افتاد، امام افسار او را رها کرد و او رفت در کناری بول نمود و برگشت، امام رضا(ع) فرمودند: هرچه به داوود داده شده به محمد و آل او هم داده شده است.[۱]
منابع
پانویس
- ↑ عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 503-504.