عبدالله بن سعد ازدی
عبد الله بن سعد بن نفیل ازدی از یاران امیرالمؤمنین (ص) و از فرماندهان قیام توابین که در سال ۶۵ ق در نبرد عین الورده به شهادت رسید.
| عبدالله بن سعد ازدی | |
|---|---|
| از رهبران قیام توابین | |
| مشخصات فردی | |
| نام کامل | عبد الله بن سعد بن نفیل ازدی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | ازد |
| محل زندگی | کوفه |
| تاریخ شهادت | ۶۵ ق |
| محل شهادت | عین الورده |
| مشخصات دینی | |
| از یاران | امام علی (ع) • امام حسین (ع) |
| حضور در جنگ | عین الورده |
| نقش‌های برجسته | از رهبران قیام توابین |
به نقل از طبری، عبدالله بن سعد از کسانی است که پس از شهادت امام حسین (ع) در واقعه کربلا به همراهی مسیب بن نجبه، عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد بجلی در منزل سلیمان بن صرد خزاعی، از صحابه و بزرگان کوفه، اجتماع کردند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ قیام توابین را تشکیل دادند[۱]. در این اجتماع، سلیمان بن صرد خزاعی اعلام کرد اگر در این نبرد من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبدالله بن سعد ازدی و پس از وی عبدالله بن وال و در آخر رفاعة بن شداد بجلی است.
پس از شهادت سلیمان بن صرد در صحنه نبرد عین الورده در سال ۶۵ ق، فرماندهی توابین را عبدالله بن سعد ازدی به عهده گرفت و در همین نبرد به شهادت رسید [۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.
- ↑ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۸.