کوه احد
غزوه احد
«غزوه اُحُد» از مهم‌ترین و عبرت‌آموزترین جنگ‌های دوران پیغمبر (ص) است. این جنگ، یک سال پس از جنگ بدر[۱]، در شوال سال سوم هجری و در سی و دومین ماه از هجرتِ[۲] رسول خدا (ص)، در دامنه رشته کوه «اُحد» در شمال مدینه، میان مسلمانان و مشرکان قریش اتفاق افتاد[۳].
نامگذاری کوه احد
«اُحُد» کوه قرمز رنگی است در شمال شهر مدینه در ۴ کیلومتری آن، فاصله بین شهر مدینه و کوه احد دشت پهناوری است که منتهی‌الیه حد شمالی آن در دامنه کوه را «وادی قناه» گفته‌اند[۴].[۵].
در وجه نامگذاری این کوه سرخ‌رنگ که در شمال مدینه قرار دارد[۶] گفته شده: بر اثر جدایی‌اش از دیگر کوه‌های منطقه، اُحُد نامیده شده است[۷]. برحسب روایات، چون خداوند بر کوه طور سینا تجلّی کرد، چند قطعه از آن جدا شد و در جاهای گوناگون قرار گرفت که یک قطعه از آن، کوه اُحُد در مدینه است[۸]. در فضیلت آن نقل شده که اُحُد، یکی از کوه‌های بهشت است. پیامبر (ص) فرمود: اُحُد کوهی است که ما را دوست دارد و ما او را دوست داریم[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ احمد بن ابی یعقوب یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲؛ ۴۷؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوه فی احوال صاحب الشریعه، ج۳، ص۲۰۱.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۸؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۱، ص۱۹۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، غزوه احد، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۱۱۶؛ خراسانی، لطف‌الله، مقاله «احد غزوه»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۲.
- ↑ جغرافیای نزول قرآن، ص۱۲۹.
- ↑ جاودان، محمد علی، جانشین پیامبر، ص ۱۵۱؛ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۱۷۰.
- ↑ معجم البلدان، ج۱، ص۱۰۹.
- ↑ الروض الانف، ج۵، ص۴۴۸؛ البدایة و النهایه، ج۴، ص۹.
- ↑ تاریخ المدینه، ج۱، ص۷۹.
- ↑ صحیح‌البخاری، ج۵، ص۴۷؛ السیرة‌النبویه، ابن‌کثیر، ج۲، ص۳۲۵.
- ↑ خراسانی، لطف‌الله، مقاله «احد غزوه»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۲.