عمان
عمان منطقه‌ای است عربی کنار ساحل دریای عمان. نخل و زراعت در آن بسیار و گرمای شدید آن زبانزد مردم است. بیشتر مردمان این ناحیه از خوارج اباضیه‌اند و مردمان دارای غیر این مذهب در آن بسیار اندک‌اند. امروزه از این منطقه ـ که در گوشه جنوب شرقی شبه جزیره عربستان قرار دارد، ـ به عنوان کشوری سلطان نشین و مستقل یاد می‌‌شود به پایتختی مسقط.
مقدمه
«عمان» منطقه‌ای است عربی بر ساحل دریای یمن (یا: دریای عمان) و دریای هند[۱]. این شهر در اقلیم اول و در مشرق هَجَر قرار دارد و مشتمل بر بلاد بسیاری است. نخل و زراعت در آن بسیار و گرمای شدید آن زبانزد مردم است[۲]. بیشتر مردمان این ناحیه از خوارج اباضیه‌اند و مردمان دارای غیر این مذهب در آن بسیار اندک‌اند[۳].
درباره وجه تسمیه آن، برخی سکونت قومی به نام «عمن» در آن را علت ذکر کردند. اما «زجاجی» علت آن را انتساب این شهر به «عمان بن ابراهیم خلیل» و «ابن الکلبی» انتساب به «عمان بن سبا بن یفثان بن ابراهیم خلیل الرحمان» را دلیل این نامگذاری دانسته است[۴].
امروزه از این منطقه ـ که در گوشه جنوب شرقی شبه جزیره عربستان قرار دارد، ـ به عنوان کشوری سلطان نشین و مستقل یاد می‌‌شود به پایتختی مسقط. این کشور به سه بخش: عمان داخل و عمان خارج یا ساحل و ظُفار به مرکزیت سلاله تقسیم می‌‌شود و دارای شهرهای زیادی مانند: نَزوی، صور، مَطرح، صُحار و سلاله که همگی آنها جز نزوی، از شهرهای ساحلی هستند. عمان دارای موقعیت استراتژیک منحصر به فردی است و بین طول جغرافیایی تقریبی: ۵۳ و ۶۰ و عرض‌های جغرافیایی تقریبی: ۱۷ و ۲۷ قرار دارد[۵].
حاکمان عمان
- حلو بن عوف ازدی: بنا بر نقل تاریخ یعقوبی، حلو بن عوف أزدی کارگزار حضرت علی (ع) در عمان بود و زمانی که خریّت بن راشد، شورش کرد، وی را کُشت[۶] و بنی ناجیه را علیه حکومت علی(ع) تحریک کرد و سرانجام فتنه به دست معقل بن قیس، فرمانده با کفایت علی(ع) از بین رفت[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۶.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۶.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۶.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۵۰.
- ↑ بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة، ص۲۱۶.
- ↑ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۹۵.
- ↑ به شرح حال مصقله مراجعه شود.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۱۱.