فئه
مقدمه
جماعت رها شده و جدا شده از مردم با برنامههای مقرر و ضوابط مشخص[۱]، جماعت پشت بههم داده و معاضد یکدیگر[۲]، جماعتی از مردم[۳].
﴿كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ﴾[۴].
در قرآن کریم کلمه فئة بر جماعتی که برای جنگ و کارزار آماده شدهاند، اطلاق شده[۵] و از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به گروه یا جمعیتی متشکل وارد شده است.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲-۱۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۵۰.
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۱، ص۱۲۷.
- ↑ «بسا گروهی اندک بر گروهی بسیار به اذن خداوند، پیروز شده است» سوره بقره، آیه ۲۴۹.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۹۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۱.