بغض به دشمنان اهل بیت

مقدمه

بغض در برابر حبّ و به معنای نفرت داشتن از چیزی است حبّ و بغض همان جلوه احساسیِ، تولی و تبری است و هر کدام بدون دیگری، چندان تأثیر نداشته و راه به جایی نمی‌برد. هم باید به اهل بیت محبت ورزید و هم باید به دشمنان آنها نفرت و بغض داشت، در زیارت جامعه کبیره، خدا و اهل بیت (ع) را گواه می‌گیریم که ما بغض و نفرت به دشمنان شما داریم و با دشمنان شما دشمنی می‌کنیم^[۱]
باید به گونه‌ای رفتار کنیم که دوستی مردم به اهل بیت (ع) بیشتر شود و موجبات و زمینه‌های دوستی دیگران به اهل بیت (ع) فراهم‌تر شود و از کارهایی که موجب دشمنی و بغض به اهل بیت (ع) می‌شود پرهیز کنیم.
امام صادق (ع) می‌فرمایند: ما اهل بیت را نزد مردم محبوب و دوست‌داشتنی کنید و باعث کینه و نفرت آنها به ما نشوید^[۲]^[۳].

↑ «مُبْغِضٌ لِأَعْدَائِكُمْ وَ مُعَادٍ لَهُمْ».
↑ «كُونُوا حَبِّبُونَا إِلَى النَّاسِ وَ لَا تُبَغِّضُونَا إِلَيْهِمْ»؛ نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۸ ص۳۱۳.
↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۰.