عبدالله بن وهب همدانی

عبدالله‌ بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

عبدالله بن وهب در روز عاشورا و پس از شهادت یاران و اصحاب ابا عبدالله (ع) بر پیکر ایشان اسب دواند و با عمود آهنین پیکر‌هایشان را پاره پاره کرد.

به دستور مختار ثقفی دستگیر شد و در ملاء عام گردن او را زدند و در آتش سوزاندند.^[۱].^[۲]

↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶–۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۴۰۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۲۴۰؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۱ شمسی. ص۲۸۸.
↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۶۵.