امارة الخاصه
مقدمه
امارة الخاصه، مقامی بود که از سوی خلیفه، به برخی از اشخاص تفویض میگردید. اختیارات چنین امیری منحصر بود در فرماندهی نیروهای نظامی، تأدیب زیر دستان و حمایت از حریم جامعه اسلامی؛ امّا امور قضایی و جمعآوری خراج و صدقات از حیطۀ مسؤولیت وی خارج بود[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۳۲؛ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۶؛ الاموال، ص۱۰.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۴۲.