ابراهیم بن طهمان هروی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوسعید ابراهیم بن طهمان بن شعبه هروی خراسانی در هرات متولد شد[۱] و در نیشابور رشد یافت و سپس برای تحصیل دانش به بغداد رفت. پس از مدتی اقامت در بغداد به مکه مسافرت کرد و تا هنگام مرگ در آنجا اقامت داشت.[۲] وی صحابی امام صادق (ع) بود.[۳] علم حدیث را نزد آن حضرت فرا گرفت[۴] و از آن امام،[۵] ابواسحاق سبیعی، اعمش و شعبه[۶] روایت کرده است. افرادی چون ابوحاتم، ابوداوود و احمد حنبل از او روایت نقل کرده‌اند.[۷]

هروی فردی ثقه[۸] و از فقهای اصحاب حدیث بود.[۹] بعضی وی را تضعیف کرده،[۱۰] برخی او را مجهول الحال[۱۱] و عده‌ای دیگر او را پیرو مذهب مرجئه دانسته‌اند.[۱۲] وی دارای اخلاقی نیکو و سخاوتمند بود و عنایت ویژه‌ای به اهل علم داشت.[۱۳] بنابر قولی، ابراهیم در سال ۱۶۳ه‍ در مکه یا نیشابور درگذشت.[۱۴] سال‌های دیگری نیز برای وفات وی ذکر شده است.[۱۵] آثار او عبارت‌اند از: «السنن در باب فقه»، «المناقب»، «التفسیر» و «العیدین» [۱۶][۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الوافی بالوفیات ۶/۲۳.
  2. تاریخ بغداد ۶/۱۰۵.
  3. الجامع فی الرجال ۱/۴۶.
  4. مستدرکات علم رجال الحدیث ۱/۱۶۰.
  5. بحار الأنوار ۴۷/۲۸.
  6. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۱۲۹.
  7. دائرة المعارف الشیعیة العامه ۲ / ۹۹.
  8. الوافی بالوفیات ۶/۲۴.
  9. معجم المؤلفین ۱/۴۱.
  10. میزان الاعتدال ۱/۳۸.
  11. تنقیح المقال ۱/۲۱.
  12. تاریخ الاسلام ۱۰/۶۲.
  13. تاریخ بغداد ۶/۱۰۶.
  14. تاریخ بغداد ۶/۱۰۶.
  15. تاریخ الاسلام ۱۰/۶۱ و ۶۳ الوافی بالوفیات ۶/۲۴.
  16. الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
  17. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۸۷.