اهمیت رجعت به چه اندازه است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

اهمیت رجعت به چه اندازه است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

اهمیت رجعت به چه اندازه است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

پژوهشگران مؤسسه آینده روشن
پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، در کتاب «مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها» در این‌باره گفته‌اند:
«رجعت از اعتقادات مهم شیعه و از ضروریات تشیع به شمار می‌آید[۱]. این عقیده در زمان پیامبر اعظم (ص) تاکنون مدّنظر علمای دین بوده و ده‌ها کتاب در این زمینه به نگارش درآمده است. فضل بن شاذان که هم زمان با امام جواد و امام هادی (ع) بوده، کتابی در اثبات رجعت نوشته است. حتی برخی از اصحاب پیامبر (ص) مانند ابوالطفیل کتانی و اصبغ بن نباته اعتقاد به رجعت داشتند[۲].
انکار رجعت جایز نیست. در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: از ما نیست کسی که ایمان به بازگشت ما ندارد[۳].
در روایت دیگری از امام رضا (ع) می‌خوانیم: کسی که به چند چیز اقرار داشته باشد، او مؤمن حقیقی و از شیعیان ما اهل بیت است: اقرار به یگانگی خدا، رجعت، معراج، سؤال قبر، قیامت، شفاعت، حساب و ...[۴].
برخی از دانشمندان شیعی اعتقاد به رجعت را واجب دانسته‌اند[۵].
  • ویژگی‌های رجعت
  1. اختصاصی بودن: از آیات و روایات استفاده می‌شود که رجعت تنها به مؤمنان حقیقی و کافران حقیقی شرور اختصاص دارد. چنان که در قرآن خبر از محشور شدن گروهی از مردم می‌دهد[۶] و در روایتی امام صادق (ع) تصریح می‌کند رجعت عمومی نیست، و مختص افرادی است که در نهایت ایمان و کفر هستند[۷].
  2. اختیاری بودن برای مؤمنان: رجعت برای مؤمنان اختیاری است. در حدیثی از امام صادق (ع) این گونه آمده است: هنگامی که حضرت مهدی (ع) قیام می‌کند، مأموران الهی در قبر به مؤمنان می‌گویند: مولایت ظهور کرده است، اگر می‌خواهی به او بپیوندی، آزاد هستی، و اگر بخواهی در نعمت‌های الهی متنعم بمانی، آزاد هستی[۸]. از روایت بالا به دست می‌آید که هنگام ظهور به مؤمنان خالص پیشنهاد رجعت می‌شود، ولی به نظر می‌رسد مؤمنی یافت نشود که در برابر این پیشنهاد، جواب منفی دهد. اما در مورد کافران، رجعت اختیاری نیست و آنان برای رسیدن به برخی از ناسپاسی‌ها و ظلم‌هایی که روا داشته اند، زنده می‌گردند.
  3. حتمی بودن: رجعت همانند ظهور امام مهدی (ع) و قیامت حتمی است؛ چراکه در قرآن از فرا رسیدن روزی خبر می‌دهد که گروهی از مردم [در دنیا] محشور می‌شوند[۹] در روایتی امام صادق (ع) هنگام خبر دادن از رجعت، از عبارت به خدا سوگند روزها و شب‌ها به پایان نمی‌رسد تا این که خدا مردگان را زنده می‌کند و ... استفاده می‌کند؛ این عبارت به و قوع حتمی رجعت اشاره دارد. تواتر روایات (حدود ۶۰۰ حدیث) درباره رجعت، ضروری بودن اندیشه رجعت نزد شیعه و قرار دادن رجعت در کنار معاد[۱۰] بر هر و قوع حتمی رجعت دلالت دارند.
  4. عمومی بودن میان امت ها: رجعت مختص امت اسلامی نیست؛ آیات و روایات متعددی از قرآن[۱۱] بر رجعت گروهی از مردم در امت‌های پیشین دلالت دارند، حتی اهل سنت هم رجعت در امت‌های پیشین را پذیرفته‌اند. رجعت از این جهت نیز عمومیت دارد که فقط زنده شوندگان در آخر الزمان از مردگان امت پیامبر اکرم (ص) نیستند، بلکه از امت‌های دیگر مثل امت موسی، اصحاب کهف، برخی پیامبران نیز پس از امام مهدی (ع) رجعت می‌کنند.
  5. شخص نبودن زمان رجعت: زمان رجعت همانند زمان ظهور امام مهدی (ع) و قیامت دقیقاً معلوم نیست؛ در حدیثی وقتی مردم از زمان رجعت پرسیدند، خدا به پیامبر (ص) و حی کرد بگو من نمی‌دانم؛ آن چه وعده داده شده نزدیک است یا مدت دار[۱۲] البته به طور اجمال می‌توان گفت رجعت هم زمان با ظهور و همچنین پس از آن (در دو مرحله) صورت می‌گیرد»[۱۳].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. نک: حق الیقین، علامه مجلسی، مقصد نهم؛ الایقاظ من الهجعة، شیخ حر عاملی، ص۶۷؛ حق الیقین، سید عبدالله شبّر، ص۳۳۷
  2. نک: رجعت از نظر شیعه، نجم الدین طبسی، ص۲۷ - ۲۸
  3. من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۴۵۸
  4. بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۲۱
  5. نک: رسالة العقائد الجعفریة، شیخ طوسی، ص۲۵۰
  6. سوره نمل، آیه۸۳
  7. بحار الانوار، ج۵۳، ص۳۹
  8. همان، ص۹۱
  9. سوره نمل، آیه۸۳
  10. بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۲۱
  11. نک: بحث آیات دال بر رجعت
  12. بحار الانوار، ج۵۳، ص۵۳
  13. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۴۸۶.