جمعه در معارف دعا و زیارات
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل جمعه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
"جمعه" از جمع به معنای گرد آمدن و گرد آوردن است. جمعه را به جهت اجتماع مردم در آن روز، جمعه خوانده‌اند. گفته‌اند که نام روز جمعه قبلاً عروبه بوده و در اسلام آن را روز اجتماع برای نماز و عبادت قرار داده‌اند. در قرآن آمده است: ﴿إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ﴾[۱]. امام سجاد(ع) در دعای روز عید قربان و روز جمعه، آن را روز مبارک و خجسته و موعد گردهم‌آیی مسلمانان معرفی فرموده است: «بارخدایا، امروز روزی مبارک و خجسته است و مسلمانان در اقطار زمین تو گرد هم آمده‌اند»[۲]. آن حضرت سپس از خدای متعال می‌خواهد که بر محمد و آل او(ع) درود فرستد و آنگاه به دعای خیر می‌پردازد[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «چون روز آدینه گلبانگ نماز در دهند به یادکرد خدا بشتابید» سوره جمعه، آیه ۹.
- ↑ نیایش چهل‌و‌هشتم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «جمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۷۲.