جمعه در معارف دعا و زیارات
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جمعه است. جمعه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جمعه در قرآن - جمعه در حدیث - جمعه در معارف مهدویت - جمعه در معارف دعا و زیارات - جمعه در معارف و سیره سجادی - جمعه در فقه اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
"جمعه" از جمع به معنای گرد آمدن و گرد آوردن است. جمعه را به جهت اجتماع مردم در آن روز، جمعه خوانده‌اند. گفته‌اند که نام روز جمعه قبلاً عروبه بوده و در اسلام آن را روز اجتماع برای نماز و عبادت قرار داده‌اند. در قرآن آمده است: 
إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ
[۱].
امام سجاد (ع) در دعای روز عید قربان و روز جمعه، آن را روز مبارک و خجسته و موعد گردهم‌آیی مسلمانان معرفی فرموده است: «بارخدایا، امروز روزی مبارک و خجسته است و مسلمانان در اقطار زمین تو گرد هم آمده‌اند»[۲]. آن حضرت سپس از خدای متعال می‌خواهد که بر محمد و آل او (ع) درود فرستد و آنگاه به دعای خیر می‌پردازد[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «چون روز آدینه گلبانگ نماز در دهند به یادکرد خدا بشتابید» سوره جمعه، آیه ۹.
- ↑ نیایش چهل‌و‌هشتم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «جمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۷۲.