قصاص

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل قصاص (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • قِصاص: یکی از احکام فقهی و قضایی اسلام قصاص است، به معنای مجازات مجرم به تناسب جرم او. مثلاً کسی که مرتکب قتل شود، کشته می‌شود و هر که چشم کسی را کور کند چشمش را کور می‌کنند و اگر زخمی کند، زخم می‌زنند، نوعی مقابله به مثل در برابر جرمی که کسی مرتکب می‌شود. بیشترین کاربرد قصاص، درباره به کیفر رساندن قاتلی است که عمداً مرتکب این جنایت شده است.
  • قرآن کریم، قصاص را مایه حیات می‌داند﴿وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ[۱] چون عامل مهمی در باز داشتن افراد از ارتکاب قتل است، چون می‌دانند اگر بکشند، کشته می‌شوند و این از قوانین مهم و حیاتی در نظام قضایی اسلام است. گاهی هم قصاص تبدیل به پرداخت دیه و خون‌بها می‌شود[۲].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. و شما را در قصاص، زندگانی (نهفته) است؛ سوره بقره، آیه ۱۷۹.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.