عمر بن مطاع جعفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

«عمر»[۱] فرزند مطاع جعفی مردی شجاع و نامدار بود[۲]. اصالت یمنی داشت[۳] و احتمالاً در کوفه می‌زیسته. نقل کرده‌اند که در روز عاشورا از امام حسین(ع) اجازه میدان رفتن گرفت و در ضمن مبارزه به تجلیل از آن حضرت پرداخت[۴].

خوارزمی رجز او را این گونه نقل کرده است:

اَنَا بْنُ جُعْفي واَبي مَطاعٌوَ في یَمیني مُرْهِفٌ قَطّاعٌ
وَاَسْمَرٌ سِنانُهُ لَماعٌیُری لَهُ مِنْ ضَوْئِهِ شُعاعٌ
قَدْ طابَ لي في یَوْمي الْقَراعُدُونَ حُسَیْنٍ وَلَهُ الدِّفاعٌ
من پسر جعفی هستم و پدرم مطاع است و در دستم شمشیری برّنده می‌باشد؛ و نیزه‌ای که پیکان آن می‌درخشد و پرتوافشانی آن دیده می‌شود؛ امروز جنگیدن در راه حسین(ع) برای من گوارا است و از او باید دفاع کرد.

برخی علاوه بر رجز فوق، ابیات زیر را نیز در ادامۀ رجز او آورده‌اند:

یُرْجی بِذاکَ الْفَوْزُ وَالدِّفاعُعَنْ حَرِّ نارٍ حینَ لَاامْتِناعُ
صَلّی عَلَیهِ المَلِکُ المَطاعُ[۵]
امیدوارم با این کار رستگار شوم و گرمی آتش را در روزی که بازدارنده‌ای نیست، از خود دور کنم؛ درود خدای اطاعت شده بر او (حسین(ع)) باد.

او پیوسته جهاد کرد تا به فیض شهادت نایل آمد[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. نام وی را برخی عمرو نیز گفته‌اند (انصارالحسین، شمس الدین، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة).
  2. ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۱.
  3. انصار الحسین(ع)، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة.
  4. عشره کامله، ص۳۹۴.
  5. ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۰۰.
  6. مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۲۲، انوارالهدی.
  7. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۷۹-۲۸۰.