حمزة بن حمدان
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
از یاران باوفای امام صادق (ع) می‌باشد. وی می‌گوید: «امام صادق(ع) فرمودند: نوه من در خراسان و در شهری به نام طوس به قتل می‌رسد؛ هر کس به زیارت او رود و «به حق او عارف» باشد، روز قیامت دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از اهل گناهان بزرگ باشد. عرض شد: یابن رسول الله(ص)! عرفان حق او چیست؟ فرمودند: این که مقام او را بشناسد. و شناخت مقام او این است که بداند او «امام مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «غریب» است و سوم این که بداند. او «شهید» شده است[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۵۵.