تدمیر در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تدمیر است. "تدمیر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تدمیر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • تدمیر: به ‌هلاکت ‌رساندن[۱]، نابودکردن، زیروروکردن، زیروزبرکردن و زیروروکردن جایی به ‌طوری ‌که اثری از گذشته باقی نماند و همه چیز زیر خاک دفن شود [۲]. اصل آن به معنای ورود در چیزی بر خلاف معمول که باعث اختلال در نظم شود[۳].
  • ﴿فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ[۴].
  • در قرآن کریم، مجموعه اصطلاحاتی برای نشان‌دادن عذاب الهی در دنیا که بر امم گذشته نازل گشته، وارد شده است که جایگاه خاصی در گفتمان سیاسی قرآن کریم دارد و تدمیر از مهم‌ترین آنهاست. این اصطلاحات و شناخت عوامل و علل نزول عذاب بر امت‌های گذشته، برای مؤمنان هشدار و انذاری است از خشم خداوند تا سنن و قوانین الهی را جدی بگیرند[۵].

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۳۹.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۹۱.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۲۸.
  4. «و بنگر سرانجام نیرنگشان چگونه بود؛ ما آنان و قومشان همگی را نابود ساختیم» سوره نمل، آیه ۵۱.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۷۶.