محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابوجعفر محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی کوفی اهل کوفه و از آل ابی شعبه بود.[۱] پدرش ابوشعبه و برادرانش عبیدالله، عمران و عبدالاعلی همگی از راویان بزرگ و معروف کوفه بوده‌اند.[۲] چون برای تجارت به حلب می‌‌رفتند،[۳] از این رو به حلبی ملقب گردیدند.[۴] او از فقهای شیعه[۵] و از اصحاب امام باقر[۶] و امام صادق(ع) بود[۷] و از آن دو بزرگوار روایت کرده است.[۸]
محدثانی چون ابن مسکان،[۹] صفوان،[۱۰] ابی جمیله، مفضل بن صالح،[۱۱] ابان بن عثمان و حماد بن عثمان از او روایت کرده‌اند.[۱۲]
رجال‌نویسان شیعه این خاندان را بسیار ستوده و آنان را ثقه، موجّه و غیر قابل طعن دانسته‌اند.[۱۳] وی در اسناد ۴۱ روایت واقع شده است. در دوران حیات امام صادق(ع)درگذشت.[۱۴] از آثارش کتاب تفسیر و کتابی در باب حلال و حرام می‌‌باشد[۱۵].[۱۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۲ رجال ابن داود ۳۲۴.
- ↑ رجال البرقی ۲۰.
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۲.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۶.
- ↑ رجال البرقی ۲۰.
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.
- ↑ نقد الرجال ۳۲۲.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۲.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۱۳۰.
- ↑ تنقیح المقال ۳/۱۵۲.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۲ الفهرست (طوسی) ۱۳۰.
- ↑ تنقیح المقال ۳/۱۵۲.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۲.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۶۸۶.