بقی بن مخلد اندلسی قرطبی
مقدمه
ابوعبدالرحمن بقی بن مخلد بن یزید اندلسی قرطبی حافظ. در سال ۲۰۱ هـ در قرطبه اندلس متولد گردید[۱] و برای کسب علم و دانش دو سفر طولانی به مشرق زمین داشت که یکی بیست، و دیگری چهارده سال به طول انجامید.[۲] او به سرزمین‌هایی چون حجاز، مصر، دمشق، بغداد و کوفه قدم گذارد و از اساتید بسیاری همانند ابومصعب زهری، یحیی بن بکیر، ابوطاهر بن سرح، هشام بن عمار، احمد بن حنبل و یحیی بن عبدالحمید حمانی بهره گرفت و استماع حدیث کرد. افرادی چون فرزندش احمد، ایوب بن سلیمان مری، اسلم بن عبدالعزیز و هشام بن ولید غافقی از او روایت کرده‌اند.
بقی را دریایی از علم، مجتهدی غیر مقلد، زاهد، بسیار روزه‌دار، کم نظیر و ناشر حدیث در اندلس دانسته‌اند.
او سرانجام به قول درست‌تر در سال ۲۷۶ هـ درگذشت.[۳] آثار وی عبارت‌اند از: تفسیر قرآن، المسند فی الحدیث که از سیصد صحابی نقل شده است و فتاوی الصحابه و التابعین[۴].[۵]
