خلفای راشدین

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

  • راشد، به معنای رشدیافته، هدایت‌یافته، دیندار و متدیّن است. خلفای راشدین عنوانی است که اهل سنت بر چهار خلیفۀ پس از پیامبر (ابوبکر، عمر، عثمان و علی(ع)) اطلاق می‌کنند و اگر بر رفتار دیگران هم خلل وارد بدانند، سیره و عمل این چهار خلیفه را حق می‌شمرند. از دید شیعه، خلفای راشدین و جانشینان برحق پیامبر، دوازده امام معصوم‌اند که رسول خدا(ص) آنان را به جانشینی خود تعیین و نصب کرده و از یکایک آنان نام برده است و این از طریق روایات شیعه و سنت نیز به حدّ متواتر نقل شده است. در زیارت جامعه است: أشهد أنّکم الأئمّة الرّاشدون المهدیّون، نیز این سخن پیامبر خدا(ص) خطاب امیر مؤمنان(ع): یا علیّ، الأئمّة الرّاشدون المهدیّون المغصوبون حقوقهم من ولدک أحد عشر إماما و أنت[۱] در سخنی هم امیر مؤمنان(ع) به طارق بن شهاب، اوصاف فراوان و بلندی برای امامان حق می‌شمارد، از جمله می‌فرماید: فهم الأئمّة الطّاهرون و العترة المعصومون و الذّریة الأکرمون و الخلفاء الرّاشدون و الکبراء الصّدّیقون و...[۲] که تعبیر خلفای راشدین از زبان آن حضرت بر ائمه معصوم از اهل بیت پیامبر گفته شده است.[۳]
  1. «یا علی، امامان راشد و هدایت‌یافته از فرزندان تو که حقّشان غصب می‌شود یازده نفر امامند با تو.» بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۵۹ ح ۷۸
  2. «یا علی، امامان راشد و هدایت‌یافته از فرزندان تو که حقّشان غصب می‌شود یازده نفر امامند با تو.» بحار الأنوار، ج ۲۵ ص ۱۷۴
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۵۳.