ثویه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

نام تلّی است نزدیک حنانه، سمت چپ مسیر کوفه به نجف اشرف، که محلّ دفن گروهی از اصحاب خاصّ حضرت امیر (ع) است. در کتب زیارت، توصیه شده که زائر حرم مولی وقتی به آنجا می‌رسد، مستحبّ است دو رکعت نماز بخواند[۱]. گفته شده قبر ابو موسی اشعری و مغیرة بن شعبه هم آنجاست[۲].[۳]

ثویه در آخرالزمان

امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ[۴]؛ به راستی خداوندی که قرآن را بر تو واجب کرد، تو را به بازگشت‌گاه بازگرداند. فرمود: "به خدا سوگند، دنیا سپری نمی‌شود تا (در زمان رجعت) رسول اکرم (ص) و امیر مؤمنان (ع) در ثُوَیّه همدیگر را ملاقات کنند و در آنجا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد"[۵].[۶]

در حدیث دیگری شخصی از یاران امام صادق (ع) روایت می‌کند که با حضرت به زیارت امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) می‌رفتیم. زمانی که به ثویه رسیدیم حضرت از مرکب به زیر آمد و دو رکعت نماز خواند. از ایشان پرسیدم این چه نمازی بود که به جای آوردید؟ فرمود: اینجا مکانی است که منبر حضرت قائم (ع) را در آن قرار خواهند داد و من دوست داشتم در این مکان شکر خدای را به جای آورم[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج ۹۷ ص ۲۸۲.
  2. مجمع البحرین، واژۀ «ثوی» کلمۀ «مثوی» هم به معنای آرامگاه و اقامتگاه، از همین ریشه است
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۸۰.
  4. سوره قصص، ۸۵.
  5. تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۴۰؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱۳.
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۳۷.
  7. دلایل الامامة: ص ۲۴۴ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۶.
  8. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۱۸۴.