نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Heydari(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۷ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۷ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۴۰ توسط Heydari(بحث | مشارکتها)
از روایات بسیاری برمیآید که چون مُرده را در قبر مینهند، دو فرشته سراغ او میآیند و از پارهای موضوعات عقیدتی- مانند توحید، نبوت و ولایت- از او میپرسند و نیز از پارهای موضوعات عملی؛ مثلًا میپرسند که با نماز چه کرده است و عمر خویش را صرف چه کارهایی ساخته و چگونه مال کسب کرده است. در برخی روایات از این دو فرشته با عنوان "ناکر و نکیر" و در برخی دیگر با عنوان "نکیر و منکر" یاد شده است[۳]. برخی دیگر از احادیث و نیز در پارهای از ادعیه، این دو فرشته را "بشیر و مبشر" خواندهاند[۴]. سؤال و جواب قبر، فرآیندی ساده و معمول نیست که آدمی هر چه بخواهد بگوید. پاسخها از جانآدمی و باطن ملکات و باورهای راستین او میجوشند و بیرون میآیند. تلقین میت، کمکی است به همین جوشش نه آنکه اثری مستقل داشته باشد. در سؤال و جواب قبر، پاسخ انسان از ژرفای تکوین و حاق باطن او سرچشمه میگیرد. سؤال قبر- بنابر مقتضای عدالتالهی و آنچه از روایات و ظواهر متون دینی برمیآید- ویژه مکلفان بالغ و عاقل است و از این رو، اطفال و دیوانگان و مستضعفان سؤال قبر ندارند. اینکه آیا پیامبران و امامان (ع) نیز با سؤال قبر مواجه میشوند، یا نه، به درستی روشن نیست. در این باره دلایلی متضاد وجود دارد و از این رو، علمای دینی از اظهار نظر درباره آن پرهیز کردهاند[۵][۶].
آغازِ کیفرهای عالم برزخ و از مسلمات و مشهورات مسلمانان است و احادیث بسیاری بر آن گواهی میدهند. فشار قبر برای همه مردگان پیش میآید؛ ولی برای برخی کسان سختتر و شدیدتر است و بخشی از کیفراعمال آنان محسوب میگردد و برای برخی دیگر، ملایم است و به منزله کفاره گناهان و جبران نواقص. پرسشی در اینجا مطرح است که آیا بر جسم مادی و عنصری فشار وارد میآید و روح از این گذر به رنج و درد میافتد یا بر بدن مثالی و برزخی. در این باره نظریههای گوناگونی مطرح است. تنها بر این حقیقت میتوان پای فشرد که بر اساس منابع دینی وجود اصل فشار قبر تردیدناپذیر است؛ هر چند کیفیت آن بر ما پوشیده است[۷].