الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

  1. ثعلبه ازدی می‌گوید: امام باقر(ع) فرمود: «پیش از ظهور حضرت قائم(ع) دو نشانه خواهد بود که از زمان هبوط حضرت آدم(ع) تا آن روز سابقه نداشته است، یکی گرفتن خورشید در نیمه ماه مبارک رمضان، و دیگری گرفتن ماه در آخر آن است. ثعلبه می‌گوید: عرض کردم یابن رسول الله! خورشید در آخر ماه می‌گیرد و ماه، در نیمه آن. فرمود: من به آن چه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان هبوط حضرت آدم(ع) تا آن روز چنان اتفاقی نیفتاده است‌».
  2. هم چنین حضرت(ع) فرمودند: «پیش از این امر (ظهور) ماه‌ گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه‌ و خورشید گرفتگی در روز پانزدهم که هر دو در ماه رمضان خواهد بود و به این ترتیب حساب منجمان به هم می‌ریزد».
  • به نظر می‌رسد، وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسأله ظهور نمایانده شود و مردم از خواب غفلت بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن نهضت عظیم سازند. لذا این دو نشانه، از نشانه‌های حتمی ظهور نیست و در روایات به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است. از این‌‌‏رو نمی‌توان خسوف و کسوف غیر عادی را از نشانه‏‌های قطعی و مسلّم ظهور به شمار آورد.