واعظ
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مقدمه
موعظه‌کننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در مجالس حسینی و در مناسبت‌های مختلف دینی به منبر رفته و به موعظه و صحبت می‌پردازد و در پایان هم مصیبت می‌خواند. منبری. این لقب، همواره با احترام آمیخته بوده است و خود واعظ، اهل تعهّد و وارستگی‌های اخلاقی و تأثیرگذاری در نفوس و دل‌های مستمعین بوده است. لقب واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار می‌رفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۴.