حسن بن راشد بن علی بغدادی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوعلی حسن بن راشد بغدادی از موالی آل مهلب و اهل بغداد بود.[۱] وی غیر از ابومحمد علی بن راشد بصری است که از موالی منصور و فردی ضعیف بود.[۲]

ابوعلی در شمار اصحاب امام جواد و امام هادی(ع) قرار داشت[۳] و از آن بزرگواران و کسانی همچون حماد بن عیسی و ابراهیم سندی روایت نمود. محمد بن عیسی بن عبید، علی بن مهزیار، حسین بن سعید، احمد بن محمد بارقی (برقی) و محمد بن بادیه از او روایت کرده‌اند.[۴] ابوعلی فردی موثق[۵] و ممدوح بود[۶] و امام هادی(ع) وی را وکیل خود در بغداد، مدائن و سواد، قسمتی از سرزمین عراق و به جای علی بن حسین بن عبدربّه و وکلای قبل از او قرار داد و اطاعت و مخالفت او را اطاعت و مخالفت با خود دانست.[۷] همچنین امام هادی(ع) برای او آرزوی رحمت و غفران الهی نمود و زندگی و مرگ او را نیکو توصیف نمود.[۸]

برخی از علمای شیعه از جمله شیخ مفید او را از اعلام و بزرگانی دانسته که احکام حلال و حرام از آنها گرفته شده و مورد طعن و ذم کسی قرار نگرفته‌اند.[۹] کتاب الراهب و الراهبة اثر اوست که نوه‌اش قاسم بن یحیی بن حسن آن را روایت کرده است[۱۰].[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. خلاصة الاقوال، ص۳۹.
  2. قاموس الرجال، ج۳، ص۲۳۰.
  3. رجال البرقی، ص۵۶ و ۵۷.
  4. تنقیح المقال، ج۳، ص۲۷ باب کنی.
  5. رجال الطوسی، ص۴۰۰.
  6. رجال ابن داود، ص۴۰۲.
  7. الغیبه (طوسی)، ص۳۵۰.
  8. اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۳.
  9. الرسالة العددیه، ص۲۵ و ۴۴.
  10. الفهرست (طوسی)، ص۵۳.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۵۲.