دمدمه
دمدمه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: دمدمه در قرآن - دمدمه در حدیث - دمدمه در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
هلاک کردن[۱]، از بین بردن و از جای برکندن[۲]، عذاب و هلاک همگانی.
﴿فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا﴾[۳].
قوم ثمود با کشتن شتر صالح که در آن همه مردم همداستان شدند، به یک طغیان دسته جمعی و همگانی دست زدند؛ ازاین‌رو عذاب الهی نیز عذابی فراگیر و هول‌انگیز بود که آنان را هلاک کرد و شهرها و آبادی‌هایشان را از جای برکند[۴].
واژه ﴿دَمْدَمَ﴾ از اصطلاحاتی است که قرآن کریم جهت بیان غضب الهی در ارتباط با مخالفان و دشمنان انبیا و رسولان الهی به کار می‌برد. مجموعه‌ای از این اصطلاحات، به مؤاخذه و عقاب دنیایی که از سنن و قوانین الهی است، اشاره دارند.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۰.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۸.
- ↑ «اما آنان او را دروغزن شمردند و آن (شتر) را پی کردند؛ خداوند هم آنان را به گناهشان یکسره نابود ساخت و (با خاک) یکسان کرد» سوره شمس، آیه ۱۴.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۳۰، ص۲۶۴-۲۶۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۸۴-۲۸۵.