شفاعت امام مهدی
مقدمه
رسول خدا (ص) فرمود: "من در حوض کوثر بر شما وارد می‌شوم و تو ای علی ساقی هستی و حسن حمایت‌کننده و حسین فرمان‌دهنده و علی بن الحسین تقسیم‌کننده و محمد بن علی نشردهنده و جعفر بن محمد بسیج‌کننده و موسی بن جعفر شمارش‌کننده محبان و مبغضان و بازدارنده منافقان و علی بن موسی زینت‌کننده مؤمنین و محمد بن علی فرودآورنده اهل بهشت به منزلگاه‌ها و درجات‌شان و علی بن محمد خطیب و سخنور شیعیانش و تزویج کننده آن‌ها با حور العین و حسن بن علی چراغ اهل بهشت که از آن روشنی می‌گیرند و امام مهدی شفاعت‌کننده آن‌هاست روز قیامت؛ روزی که خداوند اجازه نمی‌دهد شفاعت را، جز به کسی که راضی باشد به شفاعت او"[۱].
طبقه این حدیث ـ با این‌که تمام امامان (ع) روز قیامت شفیع هستند ـ شفاعت به حضرت حجت (ع) اختصاص داده شده است. البته شفاعت ایشان به منکران حضرت مهدی (ع) نمی‌رسد، چون انکار حضرت حجت (ع)، انکار پیامبر (ص) است؛ زیرا امام صادق (ع) فرمود: "هر کس به امامت پدران و فرزندانم اقرار داشته باشد، ولی مهدی از فرزندان مرا انکار نماید، مانند آن است که به همه پیغمبران اقرار و اعتقاد داشته باشد و محمد (ص) را انکار کند"[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ غایة المرام، ص ۶۹۲ (به نقل از مکیال المکارم، ج ۱، ص ۱۳۵).
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۳۳۸.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۳۳.