عبدالله بن اسید جهنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

عبدالله بن اسید جُهَنی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

عبدالله بن اسید جهنمی جزء کسانی بود که خیمه‌ها و لباس‌های آن حضرت و خاندان و اصحاب را غارت کرده‌اند.

عبدالله بن اسید جهنی، از ترس انتقام مختار ثقفی در قادسیه پنهان شده بود. مختار، ابو نمر مالک بن عمرو نهدی یکی از افسران شجاع خود را به تعقیب او و دوستانش فرستاد. ابو نمر آنان را دستگیر و به کوفه نزد مختار آورد. مختار به آنان گفت: «ای دشمنان خدا و ای دشمنان رسول‌خدا و ای دشمنان اهل بیت پیامبر (ص)! کسی را کشتید که شما را بر اقامه نماز امر می‌کرد».

گفتند: «که ما را بر قتل او واداشتند. اکنون بر ما منت گذار و ببخش».

مختار گفت: «چرا شما بر امام حسین (ع) منت نگذاشتید. حال آنکه او پسر دختر پیامبر (ص) شما بود؟ چرا به او آب ندادید؟»[۱]

به دستور مختار عبدالله بن کامل او را به قتل رساند و سر از تنش جدا ساخت[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. تاریخ طبری، ج۶، ص۵۷-۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۴۰.
  2. تاریخ طبری، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۴۰؛ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  3. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۵۴-۲۵۵.