عمر (سن)
عمر (سن) از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عُمْر در قرآن - عُمْر در حدیث - عُمْر در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
منظور این است که پیامبر اسلام مانند همه انسان‌ها دارای عمری و حیاتی معین بوده و قرآن با صراحت موضوع مرگ آن حضرت را مطرح کرده، تا کسانی از روی غلو نخواهند داعیه عروج و بازگشت را مطرح کنند و آن‌چه در ادیان گذشته تجربه شده و در برخی عقاید و ادیان قائل به حیات و بازگشت شده، مطرح کنند؛ حتی بارها از قانون کلی چشیدن مرگ سخن گفته که معلوم شود که این سنت خدا برای انسان‌ها و از آن جمله پیامبران است: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾[۱] و از سویی اهمیت این بیان برای مردم است که بدانند که وقتی پیامبران مقربان درگاه الهی مرگ را میچشند، دیگران سرجای خود دارد.
- ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ﴾[۲].
- ﴿إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ﴾[۳].
نکات
در دو آیه فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
- این که تأکید می‌کند محمد، جز فرستاده‌ای که پیش از او هم پیامبرانی آمده و گذشتند، نیست. ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ﴾ و می‌گوید آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از عقیده خود بر می‌گردید ﴿أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ﴾ و هر کس از عقیده خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به خدا نمی‌رساند ﴿وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا﴾ و به زودی خداوند سپاسگزاران را پاداش می‌دهد ﴿وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ﴾ هم برای مبارزه با غلو است و هم این نکته است که از پیش زمینه‌های بازگشت و انحراف را منتفی سازد: ﴿إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ﴾[۴]؛
- قطعاً تو خواهی مُرد، و آنان [نیز] خواهند مُرد ﴿إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ﴾ و معنای آیه چنین است: عاقبت تو و عاقبت ایشان هر دو مردن و رسیدن به عالم قیامت است. و این قانون حتمی است که خدا برای همه زندگان فرض کرده و تفاوتی میان مردم با پیامبران نیست. تا بدانند که برای کسی خلودی نیست و دنیا پل عبوری برای رسیدن به آخرت و مواجه با عالم حساب و کتاب است[۵][۶].
منابع
پانویس
- ↑ «هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ سوره انبیاء: ۳۵ و سوره عنکبوت، ۵۷.
- ↑ «و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواه» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.
- ↑ «بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند * سپس در روز رستخیز نزد پروردگارتان با هم می‌ستیزید» سوره زمر، آیه ۳۰-۳۱.
- ↑ «ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.
- ↑ تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۲۹۴.