ثویه
مقدمه
ثویه در موعودنامه
- نام سرزمینی در نواحی کوفه است. امام صادق(ع) در تفسیر آیه شریفه ﴿إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَی مَعَادٍ﴾[۴]؛ به راستی خداوندی که قرآن را بر تو واجب کرد، تو را به بازگشتگاه بازگرداند. فرمود: "به خدا سوگند، دنیا سپری نمیشود تا (در زمان رجعت) رسول اکرم(ص) و امیر مؤمنان(ع) در ثُوَیّه همدیگر را ملاقات کنند و در آنجا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد"[۵][۶].
ثویه در فرهنگنامه آخرالزمان
- ثویه نام منطقهای است در اطراف کوفه. امام صادق(ع) فرمود: به خدا سوگند زندگانی دنیا به سر نخواهد آمد تا اینکه رسول خدا(ص) رجعت نموده و با یکدیگر ملاقات کنند و در ثویه مسجدی بنا کنند که دوازده هزار در داشته باشد[۷].
- در حدیث دیگری شخصی از یاران امام صادق(ع) روایت میکند که با حضرت به زیارت امیرالمؤمنین علیبنابیطالب(ع) میرفتیم. زمانی که به ثویه رسیدیم حضرت از مرکب به زیر آمد و دو رکعت نماز خواند. از حضرت پرسیدم که این چه نمازی بود که به جای آوردید؟ حضرت فرمود: اینجا مکانی است که منبر حضرت قائم(ع) را در آن قرار خواهند داد و من دوست داشتم که در این مکان شکر خدای را به جای آورم[۸][۹].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۹۷ ص ۲۸۲
- ↑ مجمع البحرین، واژۀ «ثوی» کلمۀ «مثوی» هم به معنای آرامگاه و اقامتگاه، از همین ریشه است
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۸۰.
- ↑ سوره قصص، ۸۵.
- ↑ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۴۰؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱۳.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۳۷.
- ↑ تفسیر برهان: ج ۳، ص ۲۴۰. تفسیر آیه ۸۵ سوره قصص.
- ↑ دلایل الامامة: ص ۲۴۴ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۶.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۱۸۴.