حارث بن زیاد شامی
آشنایی اجمالی
وی در شمار راویان شامی است که دعایی از رسول خدا(ص) درباره معاویه روایت کرده و حسن بن عرفه آن را مستند صحابی بودن حارث قرار داده است. اما حارث این روایت را از ابورُهم سماعی از عرباض بن ساریه نقل کرده[۱] و ابن عرفه به اشتباه وی را صحابی خوانده است[۲]. از این رو ابن حبان[۳] و ابن حجر[۴] وی را تابعی شمرده‌اند و بشار نیز گفته ابن‌اثیر را در مورد اختلاف نظر در صحابی بودن حارث، بی‌معنا دانسته و می‌گوید: در تابعی بودن وی هیچ تردیدی نیست[۵]. او ضعیف، مجهول[۶]، ناصبی و بنا بر روایتی از امام صادق ملعون شمرده شده و دعای رسول خدا(ص) نیز درباره ابن عباس آمده است[۷].[۸]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۸۰۴ و از او ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۰۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۴.
- ↑ ابن حبان، الثقات، ج۴، ص۱۳۳.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۴.
- ↑ مزی، ج۵، ص۲۳۰.
- ↑ مزی، تهذیب الکمال، ج۵، ص۲۳۰؛ ابن حجر، تهذیب، ج۲، ص۱۲۳؛ همو، تقریب، ج۱، ص۱۷۴.
- ↑ ر.ک: ابن جوزی، دفع شبه التشبیه بأکف التنزیه، ص۲۳۹-۲۴۰.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «حارث بن زیاد شامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۶۱.