مخمصه در فقه سیاسی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

خالی ‌بودن شکم از غذا[۱]، گرسنگی به حدّی که شکم به پشت بچسبد[۲]، گرسنه، لاغر و تکیده[۳]. گرسنگی شدید و گرفتاری معیشتی و به‌اصطلاح فارسی، وضعیت "بخور و نمیر".

﴿ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ[۴].

تحمّل سختی، گرسنگی شدید (مخمصه) و فقر در راه خدا، از جمله ابتلائات الهی است که متوجه انسان‌هاست. در فرهنگ سیاسی، فقر شدید وضعیتی است که افراد فقط می‌توانند، حداقل نیازهای معیشتی را از نظر خوراک و پوشاک تأمین نمایند[۵] .[۶]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۱۹۱.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۹۹.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۱۹.
  4. «از این رو که هیچ تشنگی و سختی و گرسنگی در راه خداوند به آنان نمی‌رسد و بر هیچ جایگاهی که کافران را به خشم آورد گام نمی‌نه» سوره توبه، آیه ۱۲۰.
  5. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۸-۴۶۹.