صالح بن وهب یزنی
صالح بن وهب یزنی، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. عصر عاشورا با نیزه به امام حمله کرد و امام از اسب به زمین افتاد[۱].
مقدمه
صالح بن وهب که از طایفه او، با نام «مزی»[۲] و «جعفی» [۳] نیز یاد شده، او جزء جوخه تیرباران امام حسین(ع) بود. او جزء کسانی بود که زمانی که امام از اسب به زمین افتاد، اطراف آن حضرت را احاطه کرده بودند تا آخرین ضربات را بر او وارد آورند. پس از شهادت امام حسین(ع) صالح بن وهب، داوطلبانه بر بدن مطهر امام اسب تاراند.[۴]
پس از پیروزی قیام مختار ثقفی، صالح بن وهب دستگیر و به دستور مختار، تیرباران شد.[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ارشاد، ج۲، ص۴۶۶؛ الفتوح، ج۵، ص۱۱۸؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۱۸؛ بحار الانوار، ج۴۵،ص۵۳.
- ↑ ابن‌شهرآشوب؛ مناقب آل ابیطالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۱۱ و سید بن طاوس؛ اللهوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۲۴.
- ↑ البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۳، ص۲۰۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۴۵۰؛ الاصفهانی، ابوالفرج؛ مقاتل الطالبیین، تحقیق احمد صقر، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا، ۱۹۹۲، ص۱۱۸ و ابن‌اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۷۷.
- ↑ انساب الاشراف، ج۳، ص۴۰۷؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۰؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۱۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۶۵.