محجور در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث محجور است. محجور از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محجور در قرآن - محجور در حدیث - محجور در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
ممنوع از تصرف[۱]، محروم، حرمان‌زده، بی‌نصیب از بشارت و نعمت[۲].
لَا بُشْرَى يَوْمَئِذٍ لِلْمُجْرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجْرًا مَحْجُورًا
[۳].
عنوان حِجْرًا مَحْجُورًا ضرب المثل رایج میان عرب است. زمانی که به کسی بلا و سختی می‌رسید، این ضرب‌المثل را بر زبان جاری می‌ساخت؛ یعنی از نعمت (آسایش) محروم ماندم[۴].
همچنان‌که در دنیا مجرم به دلیل جرمی که مرتکب شده، از برخی حقوق اجتماعی محروم می‌گردد [۵]، در قیامت نیز مجرم به دلیل ارتکاب اعمال خود از فضل و مغفرت الهی محروم است و چنین اصطلاحی را بر زبان می‌راند.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۷۷۱.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۷۴.
- ↑ «هیچ مژده‌ای برای گناهکاران نخواهد بود و (فرشتگان به آنان) می‌گویند: (رحمت خداوند) سخت (از شما) دور باد» سوره فرقان، آیه ۲۲.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۹۹.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۶۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۵.