یحیی بن هانی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

یحیی فرزند هانی بن عروه مرادی و مادرش «روعه»[۱] یا «روحه»[۲]، خواهر عمرو بن حجاج زبیدی است[۳].

وی پس از شهادت مسلم بن عقیل و پدرش هانی بن عروه، به دست ابن زیاد، از ترس گرفتار شدن، در نزد قبیله خویش مخفی شد. هنگامی که از آمدن امام حسین (ع) به کربلا باخبر شد. خود را به کربلا رساند و به آن حضرت پیوست[۴].

در این که یحیی بن هانی در کربلا در کاروان حسینی بوده ظاهراً تردیدی نیست؛ اما درباره شهادت او در کربلا بین تاریخ نگاران اختلاف است. برخی مورخان و کتاب‌های مقتل نوشته‌اند او به شهادت رسیده است، اما از تاریخ طبری استفاده می‌‌شود که او زنده مانده و در روز عاشورا به شهادت نرسیده است[۵].

برخی نحوه شهادت یحیی بن هانی را چنین نقل کرده‌اند: روز عاشورا چون آتش جنگ شعله‌ور گردید یحیی بن هانی به میدان رفت، و به قول برخی چنین رجز خواند:

أَغْشاکُمْ ضَرْباً بِحَدِّ السَّیْفِلِأَجْلِ مَنْ حَلَّ بِأَرْضِ الْخَیْفِ
بِقُدْرَةِ الرَّحمنِ رَبِّ الْکَیْفِأَضرِبُکُمْ ضَرْباً بِغَیْرِ حَیْفِ[۶]

شمشیر برّان را بر شما فرود آوردم به خاطر آن کسی که در سرزمین خیف منزل نموده بود. با نیروی پروردگار هستی، ضربتی بی‌باکانه بر شما می‌زنم.[۷]

پس از به هلاکت رساندن شماری از دشمنان دین خدا به فیض شهادت نائل آمد[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۴، دار المعارف.
  2. اسرار الشهاده، ج۲، ص۶۱.
  3. تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۴.
  4. تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۲ وقاموس الرجال، ج۱۱، ص۸۴.
  5. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۳۵، می‌‌نویسد: «یحیی بن هانی، ناقل شهادت نافع بن هلال و رجزخوانی او می‌‌باشد». معلوم می‌‌شود او شهید نشده است.
  6. ذخیرة الدارین، ص۲۵۵.
  7. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۹۶.
  8. تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۲ و رجال السید بحرالعلوم، ج۴، ص۵۲.
  9. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۶۱۸-۱۹.