سری در قرآن

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۲ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

 فَنَادَاهَا مِنْ تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا [۱].

مقصود از سری

«مقصود از سری جدول آب است هر چند که به معنای شریف و رفیع هم آمده ولی معنای اول با سیاق آیه مناسب‌تر است»[۲]. این بود کلام صاحب تفسیر المیزان در معنی سری. علاوه بر این در ذیل بحث روایتی به نقل از مجمع البیان می‌نویسد: «جبرئیل با پای خود به زمین زد آبی گوارا پیدا شد بعضی دیگر گفته‌اند: بلکه عیسی وقتی با پای خود به زمین زد آبی بجوشید و جاری گردید و این معنا از امام ابی جعفر(ع) نیز روایت شده و در دُرّ منثور است که طبرانی در کتاب صفیر و ابن مردویه از براء بن عازب از رسول خدا(ص) روایت کرده‌اند که در معنای کلمه: (سریا) در جمله  قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا  فرموده: یعنی آن نهری است»[۳].[۴]

سرگذشت مختصر عیسی

حضرت عیسی پدر ندارد. مادرش مریم؛ دوشیزه‌ای بود که به معجزه خداوند باردار شد. حضرت مریم «اصالتاً اهل ناصره در الجلیل(شمال فلسطین) بود»[۵]. «عیسی مسیح(ع) یا عیسی بن مریم(ع) از پیامبران اولوالعزم است که در قرآن به رسالت او تصریح شده است. به زعم بعضی از محققان نام عیسی از نام عبری یوشع (به معنی نجات دهنده) گرفته شده است. عیسی(ع) در زمان هرودوس... در ۶۲۲ سال پیش از هجرت پیامبر اسلام(ص) به دنیا آمد و تولد او از مریم عذرا (باکره) بدون داشتن شوهر و تماس انسانی، اعجاز الهی شمرده می‌شود»[۶].[۷]

همراه با حضرت مریم

«تنها ترس تهمت‌های آینده نبود که قلب «مریم» را می‌فشرد، هر چند مشغله فکری «مریم» بیش از همه، همین موضوع بود، ولی مشکلات و مصائب دیگر مانند وضع حمل بدون قابله و دوست و یاور، در بیابانی تنهای تنها نبودن محلی برای استراحت، آبی برای خوردن، وسیله برای نگاهداری مولود جدید، اینها اموری بود که سخت او را تکان می‌داد... اما این حالت زیاد به طول نیانجامید و همان نقطه روشن امید که همواره در اعماق قلبش وجود داشت درخشیدن گرفت، «ناگهان صدائی به گوشش رسید که از طرف پایین پا بلند است و آشکارا می‌گوید: غمگین مباش، درست بنگر پروردگارت از پایین پای تو چشمه آب گوارائی را جاری ساخته است»[۸].[۹]

مسقط رأس عیسی(ع)

برخی هر چند اندک محل تولد عیسی را «ناصره» می‌دانند[۱۰] ولی به نظر می‌رسد که حضرت عیسی(ع) در یک مکان دیگر متولد شده و از آنجا که مادرش زاده ناصره بوده در ناصره مقیم شده و از این رو به ناصری معروف شده و پیروانش لقب نصاری یا نصرانی را یافته‌اند. میکای نبی مژده ظهور فردی از بیت لحم را داده[۱۱]و در انجیل آبستن شدن روح القدس در بیت لحم مورد اشاره قرار گرفته است[۱۲]. قاموس کتاب مقدس از بزرگ‌ترین وقایع بیت لحم، «تولد مسیح» را خاطرنشان ساخته و نوشته:بزرگ‌ترین وقایع بیت لحم تولد مسیح است زیرا که مریم در ناصره متولد شده به واسطه اینکه نسب به داود پادشاه می‌رسانید به جهت اسم نویسی به بیت لحم آمد در این حال زمان وضع حملش به سر آمد عیسی مسیح در آنجا تولد یافت»[۱۳].

از همه آنچه گذشت معلوم می‌شود مسقط الرأس حضرت مسیح «بیت لحم» از شهرهای ایالت ناصره است و بیت لحم «دهی کوچک بر فراز تپه‌ای است که ۶ میل با جنوب اورشلیم فاصله دارد»[۱۴].[۱۵]

منابع

پانویس

  1. «پس او را از فرو دست وی ندا داد که: غمگین مباش، خداوند از بن (پای) تو جویباری روان کرده است» سوره مریم، آیه ۲۴.
  2. تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۶۱.
  3. تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۷۴.
  4. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۳.
  5. اطلس قرآن، ص۱۳۰.
  6. دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۵۰۲.
  7. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۴.
  8. تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۴.
  9. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۴.
  10. ر.ک: محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۳۱۸.
  11. میکا/ ۵/۲-۵.
  12. لو /۲/۷.
  13. قاموس کتاب مقدس، ص۲۰۳.
  14. اطلاعات قرآنی، ص۱۶۲.
  15. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۳۵.