لیلة الهریر

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

لیلة الهریر در تاریخ اسلامی | لیلة الهریر در حدیث | لیلة الهریر در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل لیلة الهریر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

لیلة الهریر یکی از شب‌های سخت و پرنبرد در جنگ صفین است، که درگیری خونین و شدیدی بود و به نقل روایات، حضرت علی(ع) آن شب ۵۲۳ بار تکبیر گفت و در هرتکبیر، دشمنی را به خاک افکند. ^[۱].

مقدمه

به نقل ابن ابی الحدید، حضرت خطبه‌ای حماسی خواند و یاران را به نبرد برانگیخت و خود نبردی سخت کرد و بیش از ۵۰۰ نفر از بزرگان عرب را کشت، بارها شمشیرش کج شد، آن را راست می‌کردند، حضرت می‌گرفت و دوباره حمله می‌کرد.^[۲] ضربات چنان سهمگین بود که معاویه دید اگر وضع در روزهای بعد آنگونه ادامه یابد، نابود خواهند شد. ابتدا به فکر فرار شبانه افتاد. ولی نیرنگ "قرآن بر سر نیزه‌کردن" را همان شب پرداختند و صبح، قرآن‌ها را برفراز نیزه کردند و سبب اختلاف در سپاه علی(ع) و پیش آمدن ماجرای حکمیّت شدند^[۳] هریر به معنای زوزۀ سگ است.^[۴] آن شب ضربات علی(ع) و کشته‌ها و زخمی‌های سپاه شام آن‌قدر زیاد بود که صدای زوزه از جبهۀ باطل به گوش می‌آمد. ازاین‌رو آن شب حماسی و بی‌نظیر را که از افتخارات امیر المؤمنین(ع) است، "لیلة الهریر" نام نهاده‌اند^[۵].