مسجد بنی کاهل
مقدمه
بنی کامل بن اسد بن خزیمه، تیره‌ای از بنی اسد هستند که در کوفه سکنی گزیدند و از آنها «علباء بن حارثه کاهلی» را می‌توان نام برد. مسجد بنی کاهل، مسجد مشهوری است که به نام امیرالمؤمنین هم معروف است؛ زیرا امیرالمؤمنین(ع) در آن نماز گزارده‌اند. شیخ محمد مشهدی می‌نویسد: مسجد کاهل مسجد مبارکی است که جز نامش نمانده است. امیرالمؤمنین علی(ع) نماز و قنوت خود را در آن مسجد طول می‌داد. یکی از مؤذن‌های این مسجد، ابوالجندب اسدی محدث کوفی بود. او از امیرمؤمنان علی(ع) حدیث شنیده است و حسین بن میمون و عیسی بن قرطاس از وی حدیث کرده‌اند.
میرزا عبدالله افندی (زنده در سال ۱۱۳۰) حدود این مسجد را تعیین می‌کند و می‌نویسد جای این مسجد جنب قبوری نزدیک خانه امیرالمؤمنین(ع) در کوفه بوده است و اشاره به بقایای آثار مأذنه مسجد کرده که در عصر او کج شده بود. مشهدی برای این مسجد، باب خاصی را گشوده و در آن از نماز امیرالمؤمنین علی(ع) و نماز امام صادق(ع) یاد کرده است. وی با روایت مستندی از عبدالرحمن بن اسود کاهلی می‌گوید: «امیرالمؤمنین(ع) در مسجد بنی کاهل نماز صبح را خواند و به همین جهت آنجا را مسجد امیرالمؤمنین خوانده‌اند»؛ و با سند دیگر از عبدالله بن یحیی کاهلی روایت می‌کند که گفت: امام جعفر صادق(ع) در مسجد بنی کاهل نماز صبح را گزارد و حمد را در هر دو سوره به جهر خواند و قبل از رکوع، قنوت خواند و یک سلام در مقابل قبله گفت[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ فضل الکوفه و مساجدها، ص۲۳-۲۵.
- ↑ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۴۵۵.