حزن بن نصر
آشنایی اجمالی
وی برادر قرة بن نصر از بنوعدی، تیره‌ای از بنوتمیم[۱]، از قبایل عدنانی[۲] است. ابن حجر[۳] در بخش سوم الاصابه (مخضرمین)، از او یاد کرده است. حزن بن نصر به همراه برادرش و افرادی دیگر در منطقه هجر[۴] در نوبه مشقر[۵] به دست مکعبر، که از طرف کسری (پادشاه ایران) حاکم آنجا بود، دستگیر شدند. سبب دستگیری آنان، غارت کردن اموالی بود که به کسری تعلق داشت. مکعبر برای دستگیری آنان دست به حیله زد و آنان را به ولیمه‌ای دعوت کرد و عده زیادی از آنان را بعد از وارد شدن به قصر دستگیر کرده و به قتل رساند. زن و برادرانش قرة و مشجعه، فرزندان نصر جان سالم به در بردند و آنان را به همراه جماعتی نزد کسری فرستادند. در این جمع، مشجعه به عنوان سخنگو و حزن به عنوان مترجم ایفای نقش کردند. این گروه، پس از لشکرکشی مسلمان‌ها به شهر اصطخر، به آنان ملحق شدند[۶][۷].
جستارهای وابسته
- قرة بن نصر (برادر)
- مشجعه بن نصر (برادر)
- بنوتمیم (قبیله)
- عدنانی (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۴۱؛ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۱۶۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۳۹۶.
- ↑ ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۴۱.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۶.
- ↑ سرزمین بحرین، بنگرید: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۹۳.
- ↑ احتمالا منطقه‌ای سنگلاخی از بحرین که قلعه شهر در آن واقع شده، مراد است، بنگرید: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۳۴.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۳۹۶، به نقل از ابوعبید قاسم بن سلام، م ۲۲۴.
- ↑ ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «حزن بن نصر»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۴۶.