خط مشی

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

حدود اعمال و تصمیمات اجرایی را برای نیل به هدف یا هدف‌های تعیین شده «خط‌مشی» گویند و تعیین خط‌مشی در حقیقت نوعی قانون‌گذاری بود، و همین خط‌مشی است که مشروعیت عملیات را در سازمان تأمین می‌کند و فقدان خط‌مشی معین هر نوع حرکت را در سازمان فاقد مشروعیت می‌کند. خط‌مشی‌ها اغلب در چارچوب قوانین کشور به صورت اساسنامه و آیین‌نامه‌های اجرایی مشخص می‌شود و در نظام اداری اسلامی، ناگزیر منطبق با موازین اسلامی است و مدیران نمی‌توانند خارج از موازین و ضوابط اسلامی، خط مشی تعیین و یا تعیین نشده را به اجرا درآورند. در هر عملیاتی که در جهت اهداف سازمان توسط مدیران هدایت می‌شود، پیش‌بینی برای آغاز عملیات، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است و در این پیش‌بینی باید کمیت و کیفیت نیروهای اجرایی در سازمان برآورد شود و تمامی امکانات بالقوه و بالفعل و وسایل و ملزومات موردنیاز شناسایی شود و میزان بودجه تنظیم شود تا در طول برنامه کمبودی حاصل نشود و هزینه‌های احتمالی و حوادث استثنایی عملیات را متوقف نکند. مدیر باید تمامی احتمالات آینده را پیش‌بینی و به تناسب آن امکانات لازم را فراهم کند. بدیهی است این عمل احتیاج به کارشناسی و بهره‌گیری از اطلاعات و علوم و تجربه کافی دارد. به طور معمول در تهیه شرح عملیات از طبقه‌بندی عملیات و انتخاب واحد اندازه‌گیری و محاسبه هزینه‌ها استفاده می‌کنند و هزینه عملیات را با وقت زیاد بر اساس روش‌های علمی برآورد کرده و منابع تحصیل در آمد را مشخص می‌کنند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. فقه سیاسی، ج۷، ص۴۹۶.
  2. عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۷۹۱.