عبدالله بن رقیم کنانی کوفی

مقدمه

عبد الله فرزند رقیم و به قولی ابی رقیم یا ارقم از راویان حدیث و از اصحاب رسول خدا (ص) و از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) بود. آمنه بنت وهب مادر رسول خدا (ص) عمه پدرش بود. عبد الله در عام الفتح (سال فتح مکه) اسلام آورد^[۱] و حدیث معروف پیامبر خدا (ص) که دستور دادند، همه درهای خانه‌ها به مسجد را ببندند مگر درِ خانۀ علی (ع) را، او نیز نقل کرده است^[۲]. در این حدیث رسول خدا (ص) به صراحت می‌فرماید: «من درب خانه‌های اصحاب را به مسجد بستم، این خدای متعال بود که درب خانه‌ها را بست، و در خانه علی را خداوند به روی مسجد باز گذاشت نه من»^[۳].^[۴]

↑ اسدالغابه، ج۳، ص۱۱۵؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۲۹۴.
↑ الغدیر، ج۳، ص۲۰۵.
↑ متن حدیث چنین است: «أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) بِسَدِّ الْأَبْوَابِ الشَّارِعَةِ فِي الْمَسْجِدِ وَ تَرَكَ بَابَ عَلِيٍّ، قالوا: يا رسولَ اللّهِ! سَدَدْتَ أَبْوَابَنَا كُلَّهَا إِلَّا بَابَ عَلَيٍّ، قَالَ: مَا أَنَا سَدَدْتُ أَبْوَابَكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَدَّهَا».
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۳.